Gisteren werd door Creatief Schrijven een proefdictee georganiseerd op de Antwerpse boekenbeurs:
Als tekst werd mijn verhaal "Victors dilemma" gebruikt. Het behaalde een eervolle vermelding in de "Schrijf een dictee" wedstrijd van Creatief Schrijven in samenwerking met De Schrijfwijzen.
Victor is een vaste klant van de afdeling ‘nieuwe aanwinsten’ in de Hollebeekse bibliotheek. Hij maakt er een punt van eer van elk nieuw jeugdboek aan een consciëntieuze inspectie te onderwerpen. Een ongerept boek doorbladeren bezorgt hem een genot dat zijn leeftijdsgenoten amper kunnen vatten.
Als de blurb hem bevalt, is Victor de eerste die een nagelnieuwe aankoop ontleent. Geen enkel kleinood dat aan de collectie bellettrie voor 14+-lezers wordt toegevoegd, ontsnapt aan zijn aandacht. Hij kent de hele catalogus uit het hoofd en kan het niet hebben als er ook maar één werk verkeerd in de kast staat.
Het hoeft dus niet te verwonderen dat de diehard al van ver merkt dat er iets niet pluis is in de rij van Veronica Roth en J.K. Rowling. Er is een verstekeling tussen de dystopische Divergentreeks en de fabelachtige Harry Potterkronieken verzeild geraakt.
Victor laat zijn hand over de kleurrijke ruggen glijden tot hij het hem onbekende boek bereikt. Hij legt zijn wijsvinger op het kapitaalbandje van de hardcover en trekt de dikke pil uit het gelid. ‘Rovtic’ leest hij; meer informatie geeft de mariablauwe kaft niet prijs. Gefascineerd slaat Victor de band open en hij gelooft niet wat hij ziet. De tekst begint als volgt:
Op 6 december 2019 vond Victor een mysterieus boek in de bibliotheek.
Dat is zijn naam; vandaag is het sinterklaasdag 2019 en hij heeft inderdaad net een geheimzinnig boek ontdekt. Victor kijkt schichtig om zich heen alsof hij zich betrapt voelt op het lezen van verboden lectuur, maar niemand let op hem.
Hij knippert eens met zijn ogen en herleest de eerste zin. Er staat weldegelijk wat hij dacht dat er stond. Hij leest verder:
Het anagram van zijn naam op het voorplat intrigeerde hem. Zodra hij het boek opensloeg, overviel hem het vreemde besef dat hij zijn levensverhaal in handen had. Op de een of andere manier wist hij met onbetwistbare zekerheid dat het magische opus profetieën bevatte die de rest van zijn leven voorspelden. Victor stond voor een dilemma. Zou hij de pagina omslaan en verder lezen, benieuwd naar wat komen zou? Of klapte hij het boek onmiddellijk dicht en nam hij zijn leven zoals het kwam?
Victor staart verbaasd naar de eerste bladzijde. Hij bedwingt de reflex die hem het blad wil doen omslaan. Hij weet van zichzelf hoe nieuwsgierig hij is, maar als hij nu aan zijn nieuwsgierigheid toegeeft, zal voortaan niets in zijn leven hem nog verrassen. Dat kan zowel een zegen zijn als een vloek.
Hij wikt en weegt, zorgvuldig elk voor- en nadeel in beschouwing nemend. Uiteindelijk komt hij tot een besluit: hij doet het boek dicht en opent het meteen weer op de laatste pagina. Hij wil enkel het einde kennen:
Na een lang leven vol avonturen die zelfs zijn stoutste dromen hadden overtroffen, sloot Victor de ogen. Hij wist zich omringd door zijn liefhebbende familie en fluisterde: ‘Het is mooi geweest. Als ik alles moest overdoen, ik zou net dezelfde keuzes maken.’ Met die gedachte blies hij zijn laatste adem uit.
Dat is alles wat Victor moet weten. Hij sluit het boek, plaatst het terug in de kast, en loopt de rij uit. Hij beseft het nog niet ten volle, maar het is de wijste beslissing die hij kon maken.
Woorden weten immers niet alles; sommige dingen moet je beleven.
Mijn originele tekst bevatte niet zoveel moeilijke woorden en ik had er zelfs enkele schrijffouten in staan (oeps). Er bestaat ondertussen ook al een Engelse versie van het verhaal. Ik gebruikte het eerder deze maand voor de Furious Fiction wedstrijd.