2022-04-23
Eerherstel
Zondag 23 september 2018 is een dag die waarschijnlijk in mijn geheugen gebrand zal blijven zolang ik bij zinnen ben. Dat was immers de dag dat ik uit het bedrijf gesmeten werd waarvan ik de geestelijke vader was.
Dat ging zo:
- In 2008 richtte ik samen met mijn vrouw het bedrijf 1TX3T BVBA. Hoewel de eerste jaren woelig verliepen, slaagden we erin een bloeiende internationale business op te bouwen. In 2013 veranderden we de naam en de structuur van 1T3XT BVBA naar iText Group NV. Een jaar later wonnen we de Belgische editie van Deloitte's Technology Fast50: we waren het snelst groeiende technologiebedrijf van België!
- In december 2015 verzilverden we dat succes door een joint-venture te vormen met het Zuid-Koreaanse bedrijf Hancom. Het nieuwe bedrijf werd Thinkfree NV genoemd en kocht 75% van de aandelen van iText Group NV. Ik ruilde de resterende 25% om tegen 23.6% van de aandelen van Thinkfree NV (thans Tudot NV).
- iText Group NV bleef sterk presteren, maar de samenwerking met Hancom verliep niet vlot en dat resulteerde in een reeks conflicten die er in 2018 toe leidden dat het volledige C-Level niveau vervangen werd door Zuid-Koreanen, waarbij ik de laatste was die voor de bijl ging.
Op 23 september 2018, een zondag dus, stuurde een advocatenkantoor me een brief met de volgende paragraaf:
Op het eerste gezicht klinkt dat best vriendelijk, maar in essentie kwam het erop neer dat mij de toegang tot kantoor ontzegd werd en dat ik spreekverbod had ten opzichte van alle werknemers.
Iemand waar ik tot dan altijd vertrouwen in had gehad, nam mijn taak over in de Belgische vestiging van het bedrijf en sprak op maandag het voltallige personeel toe om uit te leggen waarom ik niet op kantoor verscheen. Het personeel kreeg het verbod om nog contact met me te hebben, maar niet iedereen hield zich daar aan. Ik kreeg telefoontjes en berichten van verschillende mensen en hoewel de verschillende bronnen elkaar op een aantal punten tegenspraken, hadden ze allemaal gemeen dat wat verteld werd niet correct was tegenover mij. Ik ondernam juridische stappen en na verschillende confrontaties voor de rechtbank kwam het in maart 2020 tot een minnelijke schikking waarbij ik mijn resterende aandelen verkocht aan Crescendo, Titan en Rivendell, drie private equity firma's die ondertussen hoofdaandeelhouder waren geworden.
Officieel verdween Hancom uit het bedrijf, maar de invloed van de Zuid-Koreanen bleef nog lang nazinderen doordat de Zuid-Koreaanse CEO aanbleef en er ook nog een stevige Zuid-Koreaanse vertegenwoordiging was in de Raad van Bestuur. Van eind september 2018 tot begin april 2022 had ik enkel nog contact met vroegere collega's die iText verlieten en met een paar nieuwe mensen bij iText die zichzelf informeel aan me voorstelden (omdat een formele toenadering verboden was). Zo hoorde ik kwetsende verhalen over hoe ik voorgesteld werd als een soort halve gek. Ik werd op een bepaald moment zelfs vergeleken met een figuur zoals John McAfee.
Leuk is anders, maar ik was er altijd van overtuigd dat de tijd zou uitwijzen dat wat er over me verteld werd pure onzin was. En kijk, op 5 april kwam het bericht dat iText Group NV overgekocht was door PDFTron, een bedrijf waarvan ik de founders kende en waar ik altijd respect voor heb gehad. Nog dezelfde week kreeg ik een uitnodiging om een keynote te verzorgen op het eerstvolgende iText event.
Vorige week maakte ik een eerste versie van mijn slide deck. In een half uur ga ik in vogelvlucht een overzicht geven van de evolutie van free and open source software (FOSS) naar commercial open source software (COSS). Doorheen dat verhaal ga ik de geschiedenis van iText weven, alsook alle verdienmodellen die kunnen ontwikkeld worden rond openbronsoftware, telkens vanuit mijn eigen ervaring over welk modellen werkten voor iText, en welk modellen niet levensvatbaar waren. Omdat ik nog geen template kreeg, besloot ik om een deck te maken dat "vintage" Bruno Lowagie is. Dat betekent dat ik in mijn privé fotoarchief ben gedoken en dat de keynote ook een beetje een diavoorstelling wordt met foto's uit de gloriedagen van iText.
Dat deck maken was best een emotionele ervaring. Bij mijn zoektocht naar de beste foto's werd ik nostalgisch naar de tijd dat ik de wereld afreisde voor iText. Tegelijkertijd besefte ik dat heimwee had naar een geïdealiseerd verleden dat nooit echt heeft bestaan, want ik herinner me nog al te goed dat ik tijdens de vele uren op luchthavens en in hotels hevig verlangde naar een minder hectisch leven. Het is ook een vreemd gevoel om na drie jaar en een half genegeerd te zijn door het bedrijf waarvan ik aan de wieg stond, plots gevraagd te worden om een keynote te geven. Vorige week zag ik het ene bericht na het andere verschijnen waarin iText zich verheugd voelde dat "our founder" aanwezig zou zijn op een event. Sommige van die berichten kwamen van mensen die al die jaren geen enkele keer gevraagd hebben hoe het met me ging. Ook dat roept bepaalde emoties op.
Maar wees gerust: ik zal mijn best doen om mijn keynote zo goed te maken dat de vorige eigenaars zich zullen afvragen waarom ze mij al die jaren links lieten liggen. Het spreekt vanzelf dat ik heel blij ben met de nieuwe eigenaars die mij de kans boden op eerherstel.
Entreprenerd
Wintercircus
Blog
- 2024-10-27:
Eindelijk: het antwoord op mijn open brief aan Stad Gent - 2024-10-10:
De leugen van Watteeuw - 2024-09-16:
Wijkmobiliteitsplan: Signalen #3