2021-01-07
Een welgemeende "Dank u!"
Hoewel ik in de dagelijkse omgang doorgaans een optimistisch iemand ben, kom ik in online berichten vaak over als een gefrustreerd iemand. Vroeger was dat nog een pak erger dan nu. Ik citeer even uit mijn autobiografie "Gebeten":
In de krant las ik voortdurend hoeraberichten over bedrijven die een miljoen dollar of meer extern kapitaal ophaalden. Ik ergerde mij daar mateloos aan. De iText-bedrijven hadden in 2011 bijna anderhalf miljoen omzet en in 2012 bijna anderhalf miljoen winst. Desondanks kwam iText nooit in de krant. Het was alsof je als ondernemer pas gewaardeerd werd als je de aandelen van je bedrijf verkocht aan een investeerder of een overnemer.
In mijn boek vertel ik niet welk bedrijf ik in gedachten had toen ik dit schreef, maar ingewijden weten dat ik het over SparkCentral had, het bedrijf dat vandaag in De Tijd kwam: Limburgse techbelofte Sparkcentral gered door grote concurrent. Dat bedrijf is nu verkocht aan Hootsuite voor een niet nader vermeld bedrag:
Zowel LRM als Hootsuite houdt de lippen stijf op elkaar over het overnamebedrag, maar volgens ingelichte bronnen gaat het over niet meer dan enkele miljoenen euro's, een fractie van de waardering van tientallen miljoenen die ooit op Sparkcentral werd geplakt. Het bedrijf zit zonder cash en staat op het randje van het faillissement, valt te horen.
Zelf had ik meer geluk. Mijn vrouw en ik hadden nog 100% van de aandelen in handen toen we driekwart van ons bedrijf verkochten bij een waardering van 27 miljoen euro. We verkochten de rest van onze aandelen in 2018 en 2020 tegen een waardering die nog een pak hoger lag.
Dat heb ik voor een stuk te danken aan journalisten zoals Wim De Preter en kranten zoals De Tijd. Als zij indertijd waren ingegaan op mijn roep om aandacht en meer paginaruimte hadden besteed aan iText, dan waren we misschien ook in de verleiding gekomen om investeerders toe te laten en het geld te laten rollen. Er is pas een eerste volwaardig artikel over iText in De Tijd verschenen op het moment dat we onze eerste miljoenenexit realiseerden.
Dat is ook wat ik vertel aan de founders van Vlaamse startups die vandaag kick-ass technologie ontwikkelen, maar zelden het nieuws halen. Ik denk daarbij bijvoorbeeld aan de mensen achter Gluon, Tengu, en Stormbee. Net als ik indertijd willen zij ook wel eens met een positief verhaal de krant halen, maar net als ik zijn ze meer bezig met hun technologie en hun klanten dan met journalisten en de media. Het gevolg is dat ook zij vaak heel moeilijk investeerders vinden, maar, zo leg ik hen uit, dat kan ook voordelen hebben. Het is OK om af en toe eens gefrustreerd te zijn; je kan die frustratie immers nuttig gebruiken. Daar is mijn verhaal een mooi voorbeeld van.
Dat verhaal heb ik neergeschreven in een boek waarvan ik indertijd de scoop wilde geven aan Wim De Preter, maar helaas had Wim het toen te druk, waarschijnlijk met het schrijven over de nieuwe lichting bedrijven die kapitaal aan het ophalen waren of verkocht werden. Het zou kunnen dat ik Wim binnenkort ook daar voor moet bedanken, want binnen een paar maanden komt de Engelse versie van dat boek uit. Hoewel die Engelse versie een dertigtal pagina's dunner zal zijn, ben ik eigenlijk meer tevreden van de Engelse versie dan van het Nederlandse origineel. Achteraf bekeken beschouw ik de Nederlandse versie eerder als het klad van de Engelse, en dan is het beter dat enkel de Engelse versie gepromoot wordt.
Wie desondanks toch de Nederlandse versie wil lezen, kan het ebook kopen op Kobo, Amazon Kindle en Apple Books. O ja, terwijl ik toch jullie aandacht heb, hebben jullie even de tijd om mijn survey in te vullen?
Entreprenerd
Wintercircus
Blog
- 2024-10-27:
Eindelijk: het antwoord op mijn open brief aan Stad Gent - 2024-10-10:
De leugen van Watteeuw - 2024-09-16:
Wijkmobiliteitsplan: Signalen #3