Een kleine week geleden deelde ik mijn persoonlijke ranking voor de Bronzen Uil. Gisteren was ik te gast op de ceremonie waar de prijzen werden uitgereikt.
Eerst werd de winnaar van de lezersjury bekend gemaakt. Gijs Wilbrink ging ermee aan de haal met zijn roman 'De beesten'. Ik heb zelf lang getwijfeld of ik die in mijn top 3 zou opnemen, maar het boek viel op de valreep uit mijn top 3. Ik snap volledig waarom het geheel van lezers voor 'De beesten' koos. Het is een goed verhaal en het is geschreven op een manier die je doet blijven lezen. Voor mijn part een terechte winnaar, al zette ik hem zelf 'slechts' op de vierde plaats. Voor mij mocht elk boek uit mijn top 4 winnen.
Dat 'Tussen morgenzee en avondland' met de Bronzen Uil zou gaan lopen, kwam dan weer als een totale verrassing voor mij. Ook de andere stadslezers waren verbaasd dat de 'professionele jury' voor dit boek koos. Zelf zette ik het op de vijfde plaats en ik vond het samen met 'De randen' één van de minder geslaagde debuten. Het verhaal was wel goed, maar ik vond het bij momenten saai en weinig begeesterend geschreven. Ook structureel haperde er voor mij het een en ander. Ik moest mij door het tweede deel heen sleuren om het uit te lezen.
Zelf duimde ik heel hard voor 'Peninsula' en als het 'Peninsula' niet werd, dan mocht het 'Citroeninkt' worden, maar smaken verschillen. Ook in de jury van de Gentse Stadslezers liep de discussie hoog op: een boek dat ik papierverpilling vond, werd door anderen de hemel in geprezen. Omgekeerd deelde niet iedereen mijn mening over 'Citroeninkt'. Dat is wat dit soort wedstrijden boeiend maakt, nietwaar?